Fundraise, gezelligheid en een grote regenbui

De week begon leuk, maar toch zat er een verdrietig randje aan. Papa en mama waren maandag alweer 25 jaar getrouwd! Een feest dag wat het een blije dag maakt, maar ik was er helaas niet bij. En dat bij zo een mooi jubileum. Ik heb ze die morgen een film berichtje gestuurd en samen met Jasmijn, Iris en Thomas hebben we een ballon bij hun thuis laten bezorgen. Iris heeft kunnen filmen hoe ze de doos opende en de ballon er uit vloog (nadat papa er een paar keer tegen aan trapte haha) toch wel weer erg leuk om te zien! Die avond waren ze met zijn allen uit eten en proostte ik vanaf hier op ze met een glas Amaroela. Als ik terug ben moeten we het maar eens goed vieren met misschien wel een leuk feest!

Deze week zijn we voor het project vooral met de praktische zaken van ons fundraise evenement bezig geweest. Wat moeten we allemaal nog regelen en wie kunnen we vragen om ons die avond te helpen? Ondertussen probeerde we nog kaartjes te verkopen, maar zoals we verwacht hadden had dat niet veel succes. Best stressvol aangezien ons feest aankomende donderdag alweer is en we onze begroting voor het eten en drinken nog moeten opstellen.
We zijn nog langsgegaan bij het politie bureau om iedereen te vertellen over onze fundraise. Iedereen heeft donderdag en vrijdag wel betaald gekregen, maar dan moeten ze allemaal nog langs de bank om hun geld op te halen. Zo zagen we bij de banken al lange rijen mensen staan, wat voor ons makkelijk was, zo kunnen wij goed zien of ze hun salaris binnen hebben!
Op het politie bureau klonk iedereen enthousiast en wilde ze graag komen, dat is al een goed teken. Ook hebben we onze vergunning voor het evenement geregeld.
Toen we binnen kwamen vroegen we naar "Peter". We kennen hem van de bar en zo mochten we gewoon mee naar achter om bij alle kantoren langs te gaan. Peter is 2e rang politie van het land wat inhoud dat hij hoofd van de provincie is. Wel handig, hij belde even iemand en zij ging met ons langs alle kantoren. Aan het eind stuurde hij zijn chauffeur om ons thuis te brengen, ideaal!

Ook waren we door Peter gevraagd of we weer mee naar de bar gingen, gezellig! Hij regelde dat we werden opgehaald en dit keer gingen we naar een andere bar. Onder de bomen, naast de braai, gewoon gezellig kletsen. Hadden we zulke barretjes maar in Nederland haha. Wel gek, zaten we daar met het hoofd van de politie van deze provincie, het hoofd van het leger van deze provincie en een derde rang van de loop government van deze provincie.
We voelen ons soms bijna een beetje bezwaard aangezien ze ons altijd eten, drinken en hun chauffeur aanbieden. Maar ze zeggen regelmatig dat ze het graag doen, dus we genieten maar van alles wat ze ons aanbieden.

Deze week hebben we ook in de gaten gehouden hoe het met de dinning hall gaat, onze locatie voor de fundraise. Toen we net aan kwamen in het dorp waren ze nog niet zo ver met het bouwen van de hall. Wel zeiden ze dat het op tijd klaar zou zijn voor ons evenement. De laatste dagen waren ze al druk bezig, dus dat zag er goed uit. Toen we aan de headmaster van de school vroegen hoe de planning er uit zag kregen we iets minder goed nieuws. De lokatie zal op tijd af zijn, alleen zonder alle elektronica. Zo vroegen ze ons om lampen, snoeren en een schakelaar te kopen. Helaas hebben wij daar het geld niet echt voor, natuurlijk hebben we nog wel een klein bedrag voor de lokatie open staan aangezien we geen huur betalen. Maar deze inkopen zouden nog duurder worden dan de huur van onze vorig lokatie en die was wel een stuk luxer. We gaan de komende dagen nog bij de Chinezen langs om te vragen of zij misschien wat te leen hebben voor ons. Fingers crossed!

De echte Afrikaanse regen bui hebben we deze week ook mee gemaakt. We waren nog vrij blij dat we niet veel last van de regen hadden. Of het regende een weekje niet, of het was alleen in de nacht. Nu waren we op vrijdag in Boma toen we onze buurman tegen kwamen. Hij bood ons een lift naar huis aan dus dat sloegen we natuurlijk niet af. Van en naar de stad doen we alles liftend. Altijd hopende dat het geen taxi is en dat we dus niet hoeven te betalen.
We zaten pas net in zijn auto (weer een leuk politie busje overigens) toen het losbrak. Daardoor koelde het wel snel af wat weer een pluspunt was. We waren terug bij het huisje en Ayla en ik hadden al helemaal plannen om onze regenjas aan te trekken en in de regen te gaan dansen, doe eens gek! Aangezien we onze regenjassen bij de Victoria Falls niet nodig hadden door een droge periode moesten we ze toch een keer gebruiken?
De pret werd wel een beetje verpest toen onze buurman ons waarschuwde "try not to touch the water, you can be electrocuted" Ehm, hoe kunnen we het water niet aanraken zolang het regent?! We snapte ook wel dat we gewoon niet in plassen moesten staan zolang het onweerde, dus lette we maar goed op.

Vanochtend werden we om 09:30 opgehaald. We hadden een man gesproken die bij de Tazama pipelines werkt. Hij wilde ons graag een rondleiding geven. Tazama pipeline is een olie industrie. Het is een tussenstation van de olieleidingen die van Dar es Salaam (Tanzania) helemaal tot de Copperbelt (Zambia) lopen. Nu staat het bedrijf alleen stil. Altijd aan het eind van het jaar leggen ze alles plat voor onderhoud. Zo gaan ze binnenkort de pompen vervangen en verschillende machines vervangen. Aangezien ze hier maar delen van de dag stroom hebben hadden ze ook 2 grote generatoren staan. Als ze geen stroom hebben loopt alles van het bedrijf doormiddel van de generator.
Ook waren ze het dak dat boven de pompen staat aan het schilderen. Heel bizar om te zien, vier mannen die op blote voeten naar boven klimmen en dan het dak schilderen. Ze zaten zelf al onder de zilveren verf. Het zag er bijna eng uit, 1 misstap en ze vallen het hele stuk naar beneden.
Na de Tazama pipelines liet hij ons het guesthouse zien. Dat is ook de plek waar de president verblijft als hij in deze provincie is. En dat was goed te zien! Zo luxe! Alsof we in een mega luxe hotel in Nederland waren beland. Ook de kamer van de president gezien. Met een badkamer waar je u tegen zegt! Weer eens lekker op de bank gezeten en toen werden we weer naar Kalwala gebracht.

De tijd gaat nu echt snel voorbij. Aankomende week is onze fundraise al waardoor we vooral met voorbereidingen en inkopen bezig zullen zijn. Eind van deze week zijn alle scholen alweer klaar, vrijdag begint hun grote vakantie. De volgende week zullen we ons verslag schrijven en in het dorp afronden, iedereen alweer gedag gaan zeggen. Dat weekend zullen we hier vertrekken en ga ik met de jongens richting Tanzania. Ayla gaat haar vriend ophalen in Lusaka en haar zullen we weer tegenkomen op Zanzibar. Wendel gaat met haar broer een reis maken richting Zuid-Afrika. Iedereen gedag zeggen na 2,5 maand hier te hebben gewoond zal vast erg raar worden. De komende twee weken dus nog maar goed genieten!