Fundraise, Police Annual Ball en Sinterklaas!

Wat een week! De eerste drie dagen stonden vol met kaartjes verkopen, decoraties ophalen en inkopen doen. Toen was de dag daar: onze fundraise! De jongens gingen nog voor een laatste keer naar Boma om kaartjes proberen te verkopen. Ondertussen waren de meiden druk bezig met de voorbereidingen in de hal. Slingers afmaken en ophangen, tafels verplaatsen en zorgen dat de koelingen en drankjes al klaar stonden. Halverwege de voorbereidingen waren de jongens terug om te kunnen helpen. We kregen veel hulp van het weeshuis, Ireen en Chico. Uiteindelijk de braai nog opgehaald en toen stond alles klaar. Iedereen heeft zich klaar gemaakt en omgekleed en het feest kon beginnen! Het duurde even voordat het vol liep maar er kwamen uiteindelijk veel meer mensen dan we hadden kunnen hopen. De taken waren goed verdeeld waardoor alles prima ging. De muziek werd uitbesteed en er kwam een live band uit het dorp met zelfgemaakte instrumenten. Ook hebben de kinderen van het weeshuis nog opgetreden.
De hele avond werd de zaal omringt door kinderen en andere dorpsbewoners, iedereen kwam kijken wat er aan de hand was. Aan het einde van de avond, toen het rustig leeg liep mochten ze allemaal ook even naar binnen om mee te dansen. Halverwege de avond vroeg de dj ons vijven ook op het podium, hij wilde ons even laten dansen. Voor de grap dachten we, laten we kijken hoe ver we iedereen krijgen in de polonaise. Gek genoeg deden veel gasten nog mee ook, super grappig!
De avond was zeker geslaagd! Ook veel belangrijke mensen zijn nog geweest zoals; de burgemeester, de commisioner van de politie en zijn debute, de district commisioner en de kolonel van het leger. Heel gaaf dat we in de tijd dat we hier zijn ze allemaal hebben leren kennen. Ook een groep chinezen die in de buurt werken zijn langs gekomen. Ze hadden zelfs een cadeautje voor ons mee: een rieten hoed met chinezen tekens er op, voor iedereen één. Ze kunnen niet echt goed engels dus de manier waarop ze de hoeden gaven was behoorlijk grappig, maar erg leuk dat ze iets voor ons mee namen!
Uiteindelijk rustig opgeruimd, iedereen bedankt en toen was de avond afgelopen. We hadden nog niet alles goed geteld maar aan het eind van de avond konden we iedereen al wel het goede nieuws vertellen: we made it!! We hebben met onze fundraise en de donaties van thuis genoeg geld opgehaald om onze projecten te financieren! Er komen zelfs nog donaties binnen waardoor er een bedrag voor het dorp zelf is opgehaald, heel fijn!

De volgende dag stond ons volgende grote feest alweer op de planning: the Police Annual Ball! We hadden ons mooi aangekleed en reden met onze buurman mee naar de locatie. Daar aangekomen bleek er geen stroom te zijn, waardoor iedereen nog buiten stond te wachten. Toen we naar binnen konden zagen we de mooi versierde zaal, tafels met witte kleden en ook de stoelen waren wit bekleed. We werden op tafel nummer 25 geplaatst. De hele zaal zat vol, wat was het druk! In een van de eerste speeches werden we genoemd, hij zei dat hij blij was dat we waren gekomen en dat we aan het eind van de avond van ze konden leren hoe we moesten dansen. Heel gaaf dat ze op zo een evenement ons even toe spraken. Helaas verliep de avond best traag, door de regen moesten we best een tijd op de Guest of Honour wachten waardoor het eten erg laat kwam. De muziek stond zo hard dat we elkaar amper konden verstaan. Toen uiteindelijk iedereen gegeten had werd het al een stuk leuker. Alle officieren moesten naar voren komen, ze waren allemaal in uniform. Ze zeiden voor de grap dat het een bevel was dat alle officieren de dansvloer moesten openen. Toen opeens riepen ze ons er ook bij. Stonden we daar tussen alle hoge rangen van de politie, leger, gevangenis en immigration. Daarna werden we door Peter uitgenodigd bij zijn tafel. Opeens van tafel 25 naar tafel 1. Die avond nog gezellig gedanst met iedereen. Ondanks de langzame start een erg leuke avond gehad!!

De volgende dag was het Sinterklaas. Wij zelf hebben het niet gevierd. De familie thuis ging het wel vieren, dit jaar bij oma. Ik had met veel hulp van mijn pietjes Marceline en Celeste ook cadeautjes voor ze kunnen kopen. Thomas was zo lief om ze sneaky mee naar oma te nemen. Toen ze de cadeautjes hadden opengemaakt heeft papa nog een foto gestuurd van iedereen met de cadeautjes in hun hand. Leuk dat ze het echt niet hadden verwacht. Erg jammer dat ik er dit jaar niet bij was maar zo kon ik er toch aan mee doen!

Nu onze fundraise is geweest is het project alweer bijna aan zijn eind. Deze week gaan we alles afronden en ons research report alvast schrijven. Nu gaan we dan echt onze laatste week in Kalwalas Village in... Ik ben benieuwd!